صد و شصت و دو

راست میگن

من

هر شب

هرشب 

هر شب

آرزو میکنم هرگز صبح نشه، فردا نشه

آرزو میکنم زمان تو همین لحظه متوقف شه و تا ابد همین حالا بمونه

و نکته اینجاست که همین لحظه، گند ترین لحظه ایه که تا الان وجود داشته، و البته بهترین لحظه ای که در مقایسه با آینده وجود خواهد داشت.

برای تولدم یه پست پیشنویس کردم که تو این دو هفته وقت داشتم، دلشو نداشتم کاملش کنم. خط آخرش این بود که من بیست و چهار سالگی مهربانی داشتم، و آرزو کرده بودم بیست و پنج سالگی هم مهربان باشه باهام.نیست، ابدا نیست

من از خودم، از زندگی بیست و پنج سالگی متنفرم